پیش‌بینی روش‌های نوین تشخیص و درمان فشار خون شریانی ریوی با استفاده از روش‌های سیستم بیولوژی

زمینه و هدف: بیماری فشار خون شریانی ریوی، بیماری رگ‌های نازک بوده که با فشار بالا و تنگی رگ‌ها همراه است و نهایتاً در بطن راست اختلال ایجاد می‌کند. این مطالعه با هدف یافتن روش‌های نوین مناسب تشخیصی و درمانی با استفاده از روش‌های مختلف سیستم بیولوژی و بیوانفورماتیک انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه داده‌های میکرواری دو گروه (گروه سالم به‌عنوان کنترل و گروه فشار خون شریانی ریوی به‌عنوان گروه تیمار) توسط نرم افزار GEO2R مقایسه شد. همچنین بررسی‌های پروتئین کینازی، فاکتورهای رونویسی، واکنش‌های پروتئینی، microRNA و دارویی به ترتیب توسط پایگاه‌های داده‌ای  KEA، ChEA، Gene2Network،TargetScan microRNA و Connectivity Map (CMAP) بر روی دو دسته ژن‌های افتراقی انجام گرفت. در نهایت، با اطلاعات به‌دست‌آمده، شبکه پروتئینی ژن‌های افتراقی فشار خون شریانی ریوی کشیده شد. یافته‌ها: فاکتورهای رونویسی SUZ12، SP1 و فاکتور رونویسی MYC به ترتیب به‌عنوان فاکتورهای رونویسی مهم ژن‌های افزایش بیان‌یافته و کاهش بیان‌یافته، پیش‌بینی وگزارش شدند. همچنین کیناز PAK3 و کیناز IRAK3 به‌ترتیب به‌عنوان کینازهای مهم ژن‌های افزایش بیان‌یافته و کاهش بیان‌یافته پیش‌بینی و PAK3 جهت تشخیص سریع و کاندید درمان گزارش شد. به‌طور خلاصه پروستاگلاندین جی 2 (PGJ2) با دوز 00001/0 مولار با مدت زمان هر 6 ساعت یک‌بار و microRNA‌های miR-144 و miR-501 برای مهار ژن‌های افزایش بیان‌یافته بیماری فشار خون شریانی ریوی، پیش‌بینی و به‌عنوان کاندید درمان گزارش شدند. نتیجه‌گیری: با استفاده از ابزارهای سیستم بیولوژی می‌توان مسیر جدیدی را در راستای تشخیص و درمان بیماری فشار خون شریانی ریوی به کمک مارکر PAK3، miR-144،  miR-501 و داروی پروستاگلاندین J2 نشان داد.